Tolterodinetartraat
Verschijning | Wit of bijna wit kristallijn poeder, geurloos. |
Oplosbaarheid | Matig oplosbaar in methonaal, enigszins oplosbaar in water, praktisch onoplosbaar in chloroform |
Smeltpunt | 205 ~ 2 10 ºC, afgebroken tijdens het smeltproces |
Specifieke rotatie | + 27.0º ~ + 30.0º |
Identificatie | |
Chemische reactie | Oplossing lijkt puur |
Karakteristieke opname | Vertoont een maximum bij 282 nm |
IR | Het IR-absorptiespectrum van tolterodinetartraat moet overeenkomen met dat (IR Album No.1037) van referentiestof |
Zilverspiegelreactie van tartraat | Voeg vloeibare ammoniak toe met zilvernitraten enkele druppels, doe het in het waterbad en verwarm, zilver dissocieert en hecht zich aan de binnenwand van de buis, een zilveren spiegel vormt zich |
Test | |
Zuurgraad | PH: 3.0-4.5 |
Lhloride | Mag niet intenser zijn dan een referentieoplossing met 2,0 ml natriumchloride-standaardoplossing (0,025%) |
Sulfaat | Mag niet intenser zijn dan een referentieoplossing met 1,0 ml kaliumsulfaat-standaardoplossing (0,05%) |
Laevo-isomeer | NMT1.0% |
Gerelateerde substanties | Elke andere enkele onzuiverheid: NMT0,1% |
Totale onzuiverheden: NMT 0,5% | |
Functie | Tolterodine is een competitieve M-receptorantagonist en de selectiviteit voor de blaas is aanzienlijk sterker dan die van de speekselklier. De remming van de samentrekking van de blaas is ongeveer 20 keer die van de speekselklier. Na orale toediening van tolterodine is de belangrijkste actieve metaboliet, 5-hydroxymethylderivaat (DD01), geproduceerd door de lever, vergelijkbaar met de antimuscarinerge werking van de ouders en heeft een significante therapeutische betekenis. Beiden hebben weinig affiniteit voor andere neurotransmitterreceptoren en potentiële cellulaire doelwitten zoals calciumkanalen. |
Schrijf hier uw bericht en stuur het naar ons