Rifampicine (Rifaximin), een derivaat van rifamycine, is ontwikkeld door Alfa Italië. Het werd in 1987 in Italië op de markt gebracht als een middel tegen infectie tegen diarree en wordt in het buitenland nog steeds veel gebruikt. Goedgekeurd door SFDA in 2004, wordt het gebruikt in de klinische praktijk in China. Het is een semi-synthetisch antibacterieel medicijn van rifamycine. Het heeft een breed antibacterieel spectrum en een sterke antibacteriële werking. Het kan een hogere concentratie bloed in het darmkanaal vormen. Het kan Staphylococcus aureus, Streptococcus faecalis en Salmonella remmen in grampositieve aerobe bacteriën, die behoren tot het geslacht Salmonella in gramnegatieve aerobe bacteriën. Shigella en Escherichia coli, Yersinia enterocolitica en Gram-positieve anaërobe bacteriën hebben allemaal een hoge antibacteriële activiteit. Het werkingsmechanisme ervan is om bacteriële polymerase te remmen, het transcriptieproces van RNA te blokkeren en vervolgens de synthese van bacterieel eiwit te remmen, waardoor de productie van ammoniak wordt verminderd. 1) de antibacteriële activiteit is sterk en het antibacteriële spectrum is breed. Het heeft een bacteriedodend effect op de meeste grampositieve bacteriën en gramnegatieve bacteriën (inclusief aerobe bacteriën en anaerobe bacteriën), en het effect op grampositieve bacteriën is sterker dan dat op gramnegatieve bacteriën. 2) het wordt niet geabsorbeerd door het maagdarmkanaal en de concentratie is erg hoog in het darmkanaal. Het kan de ziekteverwekker van het darmkanaal doden en snel een antibacterieel effect hebben in de omgeving, en het is niet nodig om krampstillers en adsorptiemiddelen te gebruiken in combinatie met het darmkanaal.